- εὐήκοον
- εὐήκοοςhearing wellmasc/fem acc sgεὐήκοοςhearing wellneut nom/voc/acc sgεὐήκουςmasc/fem acc sgεὐήκουςneut nom/voc/acc sg
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
εὐήκοον
Look at other dictionaries:
ευήκοος — η, ο (ΑΜ εὐήκοος, ον Α και εὐάκοος, ον) αυτός που ακούει τα αιτήματα τών άλλων με προσοχή και ευμενή διάθεση («εὐήκοον οὖς») αρχ. μσν. 1. όποιος έχει καλή ακοή, όποιος ακούει καλά 2. εκείνος που εισακούεται από τον θεό 3. το ουδ. ως ουσ. τὸ… … Dictionary of Greek
благопослоушьливыи — (8) пр. Послушный, покорный: Ст҃мъ чиномъ спричитаеми. i бл҃гопослоушливѣ оуши. къ бж(с)твены(м) законо(м) имѣ˫а... терпѣлъ еси тимофѣе. Мин XIV (май, 2), 16 об.; Молю вы но ˫ако людьѥ б҃ьи ст҃и да будемъ. не прогнѣвални и бл҃гопослушьливии.… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
благопослоушьнъ — (2*) пр. Послушный, покорный: аще бо не будеши ми бл҃гопослушенъ. и богомъ бл҃горазуменъ. многимъ и различнымъ. преже издавъ тѩ мукамъ злаго злѣ оуморю. (εὐήκοος) ЖВИ XIV XV, 93б; ѳевда оубо оухо бл҃гопослушно к лукавому приклонивъ. и ѡ(т) того… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
ους — το (ΑΜ οὖς, ὠτός, Α επικ. τ. και οὖας, οὔατος, και δωρ. τ. ὦς) 1. μέλος τού σώματος, όργανο τής ακοής, το αφτί (α. «αἲ γὰρ δή μοι ἀπ οὔατος ὧδε γένοιτο», Ομ. Ιλ. β. «καὶ ἀφεῑλεν αὐτοῡ τὸ οὖς τὸ δεξιόν», ΚΔ) 2. (συνεκδ. με ρ. σε φρ.) η αίσθηση τής … Dictionary of Greek
υπέχω — ὑπέχω ΝΜΑ [ἔχω] νεοελλ. αρχ. φρ. α) «υπέχω λόγον» υπόκειμαι σε λογοδοσία, καλούμαι να λογοδοτήσω β) «υπέχω ευθύνην [ή «ευθύνας]» είμαι υπεύθυνος για κάτι γ) «υπέχω δίκην» δικάζομαι μσν. αρχ. 1. υποκλίνομαι («ὑπέχουσι τῇ εὐλογίᾳ τὴν κεφαλήν», Γρηγ … Dictionary of Greek
ГРИГОРИЙ ПАЛАМА — [Греч. Γρηγόριος Παλαμᾶς] (ок. 1296, К поль 14.11.1357, Фессалоника), свт. (пам. 14 нояб., переходящее празд. во 2 ю Неделю Великого поста), архиеп. Фессалоникийский, отец и учитель Церкви. Жизнь Источники Свт. Григорий Палама. Икона. Посл. треть … Православная энциклопедия
